Monizm, varlık gibi bir kavrama birlik veya tekillik atfeden bir felsefi terimdir.
Monizm Felsefesi Türleri
Öncelikli Monizm
Tüm varlıkların, kendilerinden ayrı bir kaynağa dayandığını savunur. Örneğin, Yeni Platonculukta her şey “Bir”den türetilmiştir. Bu görüşte, sadece Bir ontolojik olarak temeldir ve her şeyden önce gelir.
Varlık Monizmi
Sadece bir şeyin, evrenin var olduğunu ve diğer şeylerin yalnızca yapay bir şekilde birleştirilebileceğini savunur.
Madde Monizmi
Çeşitli varlıkların, tek bir gerçeklik veya maddeyle açıklanabileceğini ileri sürer. Madde monizmi, yalnızca bir tür maddenin var olduğunu savunur, ancak bu madde birden fazla şeyi oluşturabilir, örneğin; zihin veya madde.
Çift Açı Monizm
Zihinsel ve fiziksel olanın aynı maddeye ait iki farklı görünümü olduğunu savunur.
Nötr Monizm
Gerçekliğin temel doğasının ne zihinsel ne de fiziksel olduğuna inanır, yani “nötr”dür.
Monizm, Batı felsefesinden türetilmiş bir terim olmakla birlikte, aynı zamanda dini gelenekleri tanımlamak için de kullanılmıştır. Modern Hinduizmde, “mutlak monizm” terimi, Advaita Vedanta’ya (Hindistan’ın en eski ve en önemli felsefi geleneklerinden biri) uygulanmıştır. Bununla birlikte, bu Batılı bir yorum olabilir ve duyusal olmayan bir gerçeğin sezgisel anlayışını atlamış olabilir.
Monizm, Hint felsefesi ve Vedanta’da da derinlemesine tartışılmıştır. Monizm terimi, 18. yüzyılda Christian von Wolff tarafından “zihin ve beden” problemindeki bir bütünün iki parçası ortadan kaldırılmaya çalışılan felsefi düşünce türlerini tanımlamak için kullanılmaya başlanmıştır.
Zihin ve Beden Arasındaki İlişki felsefesi, özellikle bilinç ve beyin arasındaki ilişkiyi incelediği için monizmin modern felsefe açısından hala geçerliliği vardır.
Ruh ve Bedenin Etik Boyutları incelemek için TIKLAYINIZ